
انسان از زمانهاي بسيار قديم با آتش و حريق روبرو بوده است و بالطبع آب را كه به راحتي در دسترسش بوده، بعنوان يك خاموش كننده آتش شناخته است. تا اواخر قرن هيجدهم كه انقلاب صنعتي بطور وسيعي صورت گرفت و توليد و مصرف انواع مواد ئيدروكربني (نفتي) در صنعت بطور وسيعي گسترش پيدا نمود و همه گير شد مشكل آتش سوزي مخازن نفتي و مايعات آتش گير و سوختني با توجه به اينكه سطح سوز مي باشند، وزن مخصوص آنها پايينتر از وزن مخصوص آب مي باشد، غير قابل حل شدن در آب هستند (مايعاتي كه روي آب شناورند)، با دريافت حرارت .
درباره این سایت